Lawrence English – Cruel Optimism

Lawrence English zaprosił do stworzenia nowego albumu wielu cenionych artystów, m.in. Matsa Gustafssona, Tony’ego Bucka, Chrisa Abrahamsa, Wernera Dafeldeckera, Normana Westberga czy Thora Harrisa.

W 2014 roku na Nowej Muzyce rozpisywałem się na temat poprzedniej solowej płyty Australijczyka – „Wilderness Of Mirrors” – i to w samych superlatywach. W ostatnich latach English większość swoich wydawnictw nagrał sam. Choć bardzo lubi nawiązywać współpracę z innymi twórcami. W tym samym 2014 roku ukazał się jego wspólny album z Wernerem Dafeldeckerem – „Shadow of the Monolith”, a dwa lata później krążek duetu Hexa (English, Jamie Stewart) – „Factory Photographs”.

Najnowszy „Cruel Optimism” skupił wokół siebie jeszcze więcej gości, oprócz tych wymienionych na początku, mamy też Mary Rapp, Brodie’ego McAllistera, Vanessę Tomlinson i Heinza Rieglera. Niektórzy z nich odwiedzili Englisha w Brisbane, a niekiedy to on wyruszał w podróż, np. do USA, żeby eksperymentować z brzmieniem oraz technikami rejestrowania. „Cruel Optimism” to już kolejny materiał, na jaki trafiam, gdzie podejmowane są wątki polityczno-społeczne, czyli Brexit, Donald Trump, uchodźcy, strajki, nietolerancja na różnych płaszczyznach itd. Trzeba dodać, że nagrania z „Cruel Optimism” powstały także pod wpływem tekstu amerykańskiego myśliciela Laurena Berlanta o takim samym tytule.

Jak można się łatwo domyślić, w nowych utworach Englisha próżna szukać głupiego optymizmu lub naiwnych melodii. Nagrania są raczej zwięzłe, bez zbędnego przeciągania drona czy rozwlekania ich do granic absurdu. W szczególności pochłonęła mnie końcówka „Cruel Optimism” – dla takich kompozycji jak „Exquisite Human Microphon”, „Object Of Projection”, „Negative Drone”, „Somnambulist” czy otwierającego całość „Hard Rain”, warto odrapać lukier z otaczającej nas rzeczywistości i nabyć ten kawałek poruszającej muzyki.

17.02.2017 | Room40

Strona Room40: www.room40.org

Strona Facebook: www.facebook.com/pages/Room40