Tymon & The Transistors – Polskie Gówno

28 czerwca ukazał się soundtrack do filmu „Polskie gówno”.

„Polskie gówno” wyreżyserował Grzegorz Jankowski, a scenariusz napisał Tymon Tymański. Polska premiera tego filmu odbyła się 6 lutego 2015 roku. Obraz został doceniony podczas 39. Festiwalu Filmowego w Gdyni, gdzie był prezentowany w sekcji „Inne Spojrzenie” i zdobył prestiżową nagrodę publiczności.

Dla przypomnienia poniżej kilka słów od wydawcy na temat „Polskiego gówna”:

Jerzy Bydgoszcz (Tymon Tymański) prawie zapomniał o rock’n’rollu, ale na szczęście rock’n’roll nigdy nie zapomniał o nim. Za sprawą Czesława Skandala (Grzegorz Halama), najdziwniejszego komornika RP, pojawia się szansa na reaktywację starej kapeli. Bydgoszcz wciska ekipę do busa i rusza z nimi w trasę koncertową. Kiedy szalona ekipa rock’n’rollowych wyjadaczy wsiada do starego busa i rusza w trasę pod wodzą ekscentrycznego komornika, to wiedz, że coś się wydarzy. Zespół Tranzystory wraca na scenę, aby wypromować swoją płytę, przy okazji zagrać parę dzikich koncertów, zarobić nieco kasy i ostro poimprezować. Przynajmniej taki jest plan…Rzeczywistość jest zgoła odmienna – sale koncertowe świecą pustkami, a kiedy zespołowi trafia się lepiej płatna chałtura, większość kasy ląduje w kieszeni wąsatego komornika-managera. Obciachowe kluby, gminne festiwale i szkolne gale nie są szczytem marzeń Tranzystorów. Rozczarowani członkowie zespołu wystawiają swoje undergroundowe ideały na ciężką próbę i zgłaszają się do popularnego talent show. Jaką cenę przyjdzie im zapłacić za romans z bożkiem szołbizu? Jak ta próba odbije się na ich wieloletniej przyjaźni? Film Grzegorza Jankowskiego odsłania kulisy działania show-biznesu. Scenariusz Tymona Tymańskiego powstał w oparciu o doświadczenia zebrane podczas wielu lat kariery. Dzięki historii zespołu Tranzystory, widzowie dostaną w końcu zaproszenie na backstage, na którym rozgrywają się naprawdę hardcore’owe sceny. W pierwszoplanowe role wcieliły się muzyczne legendy polskiej sceny rockowej – Tymon Tymański i Robert Brylewski. Partnerują im Filip Gałązka, Marcin Gałązka i Arkadiusz Kraśniewski jako zespół Tranzystory oraz Grzegorz Halama, Czesław Mozil, Arkadiusz Jakubik, Sonia Bohosiewicz, Jan Peszek, Marian Dziędziel i Bartłomiej Topa.

W filmie pojawiają się również polscy muzycy i postacie show-biznesu – Krzysztof Skiba, Leszek Możdżer, Olaf Deriglasoff czy Mikołaj Lizut. Opiekę artystyczną nad filmem pełnił Wojtek Smarzowski. „Polskie gówno” to wściekły musical, w którym widzom towarzyszą utwory skomponowane przez Tymona Tymańskiego, Roberta Brylewskiego i Arkadiusza Kraśniewskiego.

Pod koniec czerwca tego roku yMusic i Narodowe Centrum Kultury opublikowali dwupłytową ścieżkę dźwiękową do „Polskiego Gówna”. To już szóste wydawnictwo zespołu Tymon & The Transistors. Na pierwszym krążku zatytułowanym „Fiolki w Neapolu” znajduje się 14 utworów filmowego zespołu Tranzystory, ich charyzmatycznego kierowcy Stana Gudeyko (Robert Brylewski) oraz obleśnego menadżera Czesława Skandala (Grzegorz Halama). Drugą płytę „Królowie Gówna” firmują Różni Wykonawcy, którzy przynależą do fikcyjnego świata polskiego popu – m.in. Dudek Majsner i jego grupa B. Sex (Arkadiusz Jakubik), Giga (Sonia Bohosiewicz), Zoltar (Robert Janowski), Pułkownik Kalita & Zryte Berety (Olaf Deriglasoff) oraz Roman Bloom (Jan Peszek).

– „Podwójny album „Polskie gówno” jest ostatnią częścią tzw. tryptyku sowizdrzalskiego, na który składają się również płyty „P.O.L.O.V.I.R.U.S” oraz „Wesele”. Zrobienie kinowego filmu o perypetiach zespołu było dla mnie realizacją wieloletniego marzenia, a wydanie podwójnej płyty z soundtrackiem dopełnia obrazu całości” – pisał Tymański. – „To dla mnie wyjątkowy, nieco zappowski i bardzo solidnie wyprodukowany album” – wyjaśniał Tymon.

Na płycie „Fiolki w Neapolu” wyróżniłbym numery „ADHD”, „Czerwone Majtki” (przypomniało mi się „Wesele” W. Smarzowskiego), agresywny „Zero Na Koncie” (pojawił się tu syntezator w stylu Zappy), „Miłość w Dwutakcie” mocno kojarzący się z płytą „P.O.L.O.V.I.R.U.S”, polską americanę w „Co Gryzie Księżyc”, absurdalny tekst w „Burdel Dla Psów” – ten fragment wręcz ocieka rockową stylistyką lat 70., spod znaku Davida Bowiego („Ziggy Stardust…”) i Toma Waitsa („Closing Time”?) czy dubowy „Konik Trojanski”.

Drugi krążek „Królowie Gówna” pomieścił również kilka ciekawych utworów, a mianowicie „Nie Mam Mózgu” z wokalem tzw. Zoltara, czyli Roberta Janowskiego (ten od programu „Jaka to melodia?”). Tutaj mamy ewidentną zbijawę z grupy Kombi. Janowski śpiewa: „Nie mam mózgu, bo mi się nie opłaca…”. A z kolei w tytułowym „Królowie Gówna” (jak dla mnie jednym z najlepszych numerów) jak na słowa – „Całe życie gramy żenujący chłam”, „Showbizowi lachę ciągnąc tu i tam” – wychodzące z ust człowieka reprezentującego telewizyjny kicz o dziwo dobrze wybrzmiały i znakomicie poradził sobie wokalnie w górny rejestrach (ociera się nawet o falset). W zasadzie refren tej kompozycji z okolic lat 80. mógłby wyjść spod palców Ariela Pinka. „Bierz Parówę i Basta” z udziałem Arkadiusza Jakubika jako B. Sex brzmi jak jego zespół Dr Misio. Zapamiętałem też „Cukier, Ciastka, Miłość” chyba dlatego, że powiało wczesnym Velvet Underground, a w „Didzej” punk-rockiem. „Brodacz” to z kolei kpina z O.N.A. Całość zamyka ciekawa „Dumka Na Chujomiecze” z dubowo-elektroniczno-noise’owym tłem. W tym numerze Tymański i jego ekipa (szczególnie w końcówce) biorą najwięcej z psychodelicznego musicalu w wykonaniu Franka Zappy.

Soundtrack do „Polskiego Gówna” opieczętowałbym następującą metką: opowieść o tym, jak muzyka pokonała obraz.

28.06.2016 | yMusic / Narodowe Centrum Kultury

Strona yMusic: www.ymusic.pl

Strona Facebook: www.facebook.com/ymusic

Strona NCK: www.nck.pl

Strona Facebook „Polskie gówno”: www.facebook.com/Polskie-G