Pierwszy raz zawsze boli.
….ale żeby było łatwiej to wyjaśniamy – każda kategoria ma przypisany do niej kolor i ikonkę:
Newsy
Recenzje i opinie
Felietony
Statusy
Technologie
Wywiady
Relacje
Inne
3 listopada ukazał się nowy album Mateusza Wysockiego nagrywającego jako Fischerle. Tym razem artysta zgłębia kulturę Karaimów.
„Cudowny koń Księcia Witolda” to drugi album Mateusza Wysockiego (Fischerle), w którym kontynuuje on wątek łączenia bajek z muzyką. Przyglądając się obu dotychczasowym realizacjom, można zauważyć w nich pewne elementy wspólne. Każda z płyt przybliża tradycję mówioną wybranych mniejszości wyznaniowych, z kolei osoba czytająca bajki przynależy do prezentowanej społeczności. Podczas gdy pierwsza płyta „Mniej niż 40 opowieści” bazowała na tatarskich historiach czytanych przez Musę Czachorowskiego, w centrum drugiej, Mateusz ustawił baśniową tradycję Karaimów przekazywaną głosem Marka Robaczewskiego.
Osobnym planem wyznaczającym obraz całości jest warstwa muzyczna. W „Mniej niż 40 opowieści” autorem muzyki był tylko Mateusz, z kolei w „Cudownym koniu Księcia Witolda” do współpracy zostali zaproszeni wykonawcy wywodzący się z różnych tradycji muzycznych. Dodatkowo zostali oni dobrani w pary, dogrywając swoje partie bez żadnej wiedzy na temat tego, co zrobi druga osoba. I tak powstały niezwykle interesujące kolaboracje, jak chociażby w historii „Potępione”, gdzie spotkali się ze sobą puzonista Mateusz Łupiński i grający na gramofonie Filip Kalinowski, albo w „Zaczarowanym kufrze”, do której Mateusz wytypował multiinstrumentalistę i członka legendarnej grupy Księżyc – Roberta Nizińskiego oraz Janka Ufnala. Dzięki takim „otwartym na wykonanie” zabiegom, muzyka mająca za zadanie stanowić uzupełnienie dla słów, wyraźnie się autonomizuje i oddziela. Jest to jednak oddzielenie (przypominające w swojej dynamice ruchy figury i tła), które tworzy, za sprawą muzyki (przesuwającej i rozszerzającej zakres znaczenia), przestrzeń dla języka i jego realizacji.
Mateusz Wysocki jako niepodzielny autor warstwy muzycznej w „Cudownym koniu Księcia Witolda” pojawia się pięciokrotnie. Szczególnie w „Lasce Paschalnej” można docenić ilustracyjność wykreowanego przez Mateusza obrazu, gdzie minimalistyczne, i wywodzące się z tradycji dub techno, brzmienia, rozmywają się w mglistym pogłosie, akcentując podniosłą recytację Marka Robaczewskiego” – tekst: Paweł Paide Dunajko.
Muzyka – Fischerle (Mateusz Wysocki) + Robert Niziński, Janek Ufnal, Mateusz Łupiński, Filip Kalinowski, Zofia Chabiera, Michał Żagan, Natan Kryszk, Michał Wolski, Łukasz Kacperczyk, Jacek Mazurkiewicz
Dystrybucja – Monotype Rec: www.sklep.monotyperecords.
Strona Facebook Fischerle: www.facebook.com/fischerlem
Album w całości można przesłuchać tutaj: www.legendy.karaimi.